மத்தகம்

  திடீரென்று கிளம்பும் அரை நாளில் என்ன அதிசயம் நடந்துவிட முடியும்? சாமான்யர்களுக்கு ஆச்சர்யமாக இருக்கலாம். ஆனால் அடுத்த அரை நொடியில் கூட பல ஆச்சர்யங்கள் நிறைந்திருக்கலாம். இன்று அப்படி ஒரு பயணம். ஈரோட்டில் இருந்து அத்தானி அருகில் உள்ள அம்மாபாளையம் கிளம்பினோம். கவுந்தப்பாடி வரை எவ்வித குழப்பமும் அன்றி ஒரே மூச்சாக சென்றோம். கவுந்தப்பாடி தாண்டியவுடன் கூகுள் மேப்பில் அம்மா பாளையம் என்று போட்டு அது காட்டும் வழியில் பின்தொடர்ந்தோம். ஈரோடு - கோபி சாலையில் இருந்து உள்ளே திரும்பி சென்றோம். 13 கி.மீ என்று காட்டியது பல சந்துகளில் சுற்றித் திரிந்து விட்டு மீண்டும் வேறுறொரு புறம் இருந்து அதே ஈரோடு - கோபி சாலையில் முட்டி வெளியே வந்தோம். இப்போது 21 கி.மீ என்று காட்டியது. கூகுள் மேப்பை சரமாரியாக வசைமாரி பொழிந்து தீர்த்தோம். அத்தனை திட்டுகளையும் கொட்டி தீர்த்த பிறகு தான் தெரிகிறது நாங்கள் இட்டது தான் தவறான ஊர் என்று. அனைவரும் மானசீகமாக கூகுள் மேப்பிடம் மன்னிப்பு கேட்டுவிட்டு மீண்டும் சரியான ஊருக்கு வழி கேட்டோம்.  ஒரு மாபெரும் எட்டு போட்டு அம்மாபாளையம் சென்று சேர்ந்தோம்‌. நிலத்தை குமரி என்று கொ...

காதலெனும் நிகழ்த்துக் கலை ஜெர்மனி நாட்டை சார்ந்த உலே (Uley) என்கிற நிகழ்த்துக் கலைஞர் தனது 76 ஆவது வயதில் இறந்த செய்தியை கேட்டவுடன் ஏதோ ஒரு விதத்தில் அவருடைய முன்னாள் காதலி மரீனா அப்ரமோவிக் (Marina abramovic) உடன் இணைந்து  அவர் செய்த செயல்களுக்கு மரியாதை செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்தேன். அவர்கள் இருவரும் 1988 ஆம் ஆண்டு பிரிந்தனர். ஆனால் அவர்கள் சேர்ந்து இருந்த காலங்களில் நவீன கலை வரலாற்றில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தக் கூடிய சில தருணங்களை நிகழ்த்தி உள்ளனர். அவர்கள் ஏற்படுத்திய தாக்கம் என்னையும் உட்பட இன்னும் பல்லாயிரம் மனங்களில் எஞ்சி வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கிறது. 2010 ஆம் ஆண்டு என்னுடைய பெற்றோர் என்னை நியூயார்க் நகரத்திற்கு அழைத்து சென்ற பயணம் என் வாழ்நாளில் என்னால் என்றென்னைக்கும் மறக்க முடியாத ஒரு நிகழ்வு. பிராட்வே ஷோக்களை பார்ப்பது, எம்பயர் ஸ்டேட் கட்டிடத்தில் இருந்து கீழே பார்க்கும் காட்சி என நான் பட்டியலிட்டு வைத்திருந்த பக்கெட் லிஸ்ட்களில் பலவற்றை டிக் அடித்தேன். ஆனால் அந்த பயணத்தில் நான் முற்றிலும் எதிர்பாராமல் நடந்த ஒரு நிகழ்வு தான் இன்று மிக அசாத்தியமான ஒன்றாக என்னுடைய நினைவுகளில் ...

ஜனவரி பன்னிரண்டு அதிகாலை நான்கு மணிக்கு எழுந்து தயாராகி ஐந்து மணிப் பேருந்தை பிடிக்க கிளம்பினோம். நேற்று அந்த ஆட்டோக்காரரும் பாட்டியும் பேருந்து வராது என்று சொல்லியிருந்ததால் ஒவ்வொரு நிமிட தாமதமும் வருமா வராதா என்ற சந்தேகம் அதிகரித்துக்கொண்டே சென்றது. ஐந்து மணிக்கே ஜம்மளமடுகு இயங்கத் தொடங்கிவிட்டது. ஆட்டோக்களும் கார்களும் குறுக்கையும் மறுக்கையும் திரிந்த வண்ணம் இருந்தது. டீக்கடைகளில் கூட்டம். ஒவ்வொருவரிடமும் இப்போது பேருந்து வருமா என்று கேட்டுக்கொண்டே இருந்தோம். வாராது என்றே அனைவரும் பதிலளித்தனர். இரண்டு மூன்று பேருந்துகள் வந்து நின்று சென்றது. இது கந்திக்கொட்டா போகுமா இது கந்திக்கொட்டா போகுமா என்று கைநீட்டி கேட்கும் போதெல்லாம் போகாது என்ற ஒற்றை பதிலே வந்தது. ஒருகட்டத்தில் சூரியோதயம் பார்க்க முடியாமல் போய் விடுமோ என்று பயந்தோம். ஆட்டோவில் சென்றுவிடலாம் என்று தீர்மானித்தோம். "டேய் சங்கரு நேத்து ஒரு ஆட்டோக்காரர் நம்பர் வாங்குனீல அவர கூப்ட்டு பாக்கலாமா" என்று அவனிடம் கேட்டுக்கொண்டே காபியை குடித்துவிட்டு குவளையை வைக்க திரும்பும் போது அவர் டீ வாங்கிக் கொண்டு பின்னால் நின்றிருந்தார...

மைலாவரம் அணை  ஜனவரி 11 ஆந்திராவை அடைந்த பின் மாலை ஐந்து மணிக்கு நாங்கள் பார்க்க புறப்பட்ட முதல் இடம் மைலாவரம் அணை. அன்றைய பொழுதை அறையில் கழிக்காமல் இருப்பதற்கே இந்த திட்டம். மைலாவரம் அணை நாங்கள் இருக்கும் இடத்தில் இருந்து சுமார் 7 அல்லது 8 கிலோமீட்டர். அங்கு செல்வதற்கு பேருந்து எதுவும் இல்லை. ஆட்டோவில் தான் செல்ல வேண்டும். ஒருவரிடம் விசாரித்த போது ஷேர் ஆட்டோ இருபது ரூபாய்க்கு கூட்டிச்செல்வனர் என்று சொன்னார். நாங்கள் ஒரு ஆட்டோக்காரரிடம் போய் மைலாவரம் டேம் செல்ல வேண்டும் எவ்வளவு தொகை என்று கேட்டோம்‌. அவர் முந்நூறு ரூபாய் என்று சொன்னார். நாங்கள் அதிர்ந்து போனோம். இருபது ரூபாய்க்கு கூட்டிச் செல்வதாக ஒருவர் சொன்னாரே என்று சொன்னோம். அது ஷேர் ஆட்டோ இது பிரைவேட் ஆட்டோ. ஷேர் ஆட்டோ நிற்கும் இடத்திற்கு எங்களை வழிகாட்டினார். அதை நாங்கள் எதிர்பார்க்கவில்லை. அவர் வண்டியில் எங்களை ஏற்ற முயற்சிப்பார் என்று தான் நினைத்தோம். அதன் பின் அவரிடம் கொஞ்ச நேரம் பேசினோம். எங்களை பற்றி விசாரித்தார். நாங்கள் நாளை கந்திக்கொட்டா செல்ல உள்ளதாகவும் அதற்கு அதிகாலை 5 மணிக்கு பேருந்து இருக்கிறதா என்றும் அவரிடம்...